Ron Schuitemaker

Zitten/Zazen is mijn passie. Ik ben begonnen met zenmeditatie in 1995, toen mijn eerste echtgenote borstkanker kreeg. Ik ben beschermd opgevoed en mijn wereld viel aan duigen; het was een keiharde confrontatie met Vergankelijkheid en Lijden en ook met de diepe schoonheid en kostbaarheid van het bestaan.

Hoe dit te integreren en er constructief mee om te gaan, is een van mijn basale vragen die mijn zenweg richting geeft. Ook verdiept het steeds weer, in mijn werk als klinisch psycholoog , mijn visie op wat het betekent om er voor een ander te zijn die lijdt, wat compassie behelst en wat een ander wel/niet kan helpen zijn lijden te verlichten en/of te verdragen. Ik heb bij verschillende zenleraren gestudeerd, bij Genpo Roshi, Genno Roshi, en de laatste jaren bij Myoshin Roshi (Gretha Aerts) in Bergen. Ik heb mijn vrouw Betty Borstlap, leren kennen op een zenretraite en ik ervaar het als een enorme intensivering van mijn zenpraktijk , dat wij onze beoefening samen kunnen delen. Bij ons huis hebben wij een kleine zendo, waar we een zengroep begeleiden.

Betty Borstlap

Ik raakte op jeugdige leeftijd gegrepen door de beoefening van meditatie en zen, en praktiseer sinds 1991 bij Gempo Dennis Merzel Roshi (US). Mijn eerste retraite gaf mij een diepe vreugde en lichtheid met een gevoel van thuiskomen. Ik ontving Jukai in 1994 onder de naam Sho Getsu, wat Heldere maan betekent. Vanaf 1995 vervolgde ik mijn zenstudie bij Genno Catherine Pagès Roshi (FR) waar ik meermalen per jaar intesieve trainingen volg.
Ook bij Gretha Aerts Roshi mediteer ik regelmatig en studeer met haar koans.

Ik ben zangeres in verschillende formaties en zangdocent. Zingen en Zen zijn voor mij beiden een taal van het hart en in het moment aanwezig zijn is zowel bij zingen als bij zen een kernwaarde.

Ron en ik begeleiden een meditatiegroep op dinsdagavond van 19.30 tot 21.00 uur.

Melchert Visser

Volgens mijn herinnering heb ik ooit het boek ‘Zen-Boeddhisme’ van Alan Watts gevonden in de bibliotheek in Wormerveer toen ik een jaar of 18 was. Ik begreep er weinig van maar het intrigeerde mij enorm. Na dit boekje ben ik een soort Zen-zwerftocht gaan houden. Met een veelheid aan boeken. En ook een veelheid aan meditatieleraren die ik opzocht tijdens de langere reizen samen met mijn gezin. Van alle vormen van meditatie bleef Zenmeditatie mij het meest passen. Ook in mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige kon ik het toepassen door het geven van mindfulnesscursussen. De leraar die ik ver weg dacht te moeten vinden bleek in mijn eigen dorp te wonen. En zo zit ik al een tiental jaren bij de Sangha van Gretha Aerts die mijn leraar werd en waar ik Jukai en Shukke Tokudo deed en de naam Jozen ontving.